ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ συνέντευξη Κουβέλα στο Ecosmoscy.news: “Το τείχος ανοσίας είναι ανοησία”

Επιμέλεια: Μιχάλης Αντωνίου

Την πρώτη του συνέντευξη σε Κυπριακό Μέσο ενημέρωσης έδωσε ο Ιατρός, Καθηγητής της Ιατρικής σχολής Θεσσαλονίκης με διδακτορικό στην ιατρική φαρμακολογία, Δημήτριος Κουβέλας. Ο άνθρωπος που κρίθηκε όσο λίγους μιλά στο ecosmoscy.news, αποκλειστικά, χωρίς να μασά τα λόγια του, εξηγώντας για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, το πως λειτουργούν αλλά και για τα μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις.

1. Κύριε Κούβελα καταρχάς θέλω να σας ευχαριστήσω για την αποδοχή της πρόσκλησης για να παραχωρήσετε αύτη την τόσο σημαντική συνέντευξη. Έχετε κριθεί απο μεγάλη μερίδα κόσμου σχετικά με τα γραφόμενα και τις απόψεις σας περί των εμβολίων, αλλά́ έχετε κερδίσει και την εμπιστοσύνη μιας εξίσου μεγάλης μερίδας πολιτών. Κάποιοι μάλιστα σας χαρακτήρισαν ως «γκουρού» των ανεμβολίαστων παρά το γεγονός πως εσείς ο ίδιος είστε εμβολιασμένος. Η πρόσφατη σύγκριση σας για τα ποσοστά θνητότητας απο καρκίνο συγκριτικά με τον Covid ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων απο τον επιστημονικό κόσμο. Τι απαντάτε σε αυτό;

Δεν νομίζω ότι έχω να απολογηθώ σε κάτι.  Είμαι Ιατρός με ειδικότητα και εξειδίκευση και επίσης πτυχιούχος φαρμακευτικής.  Γνωρίζω λοιπόν καλά, και τον τρόπο που κατασκευάζονται τα διάφορα φάρμακα, αλλά και τον τρόπος που πρέπει να χρησιμοποιούνται. Το διδακτορικό μου είναι στην ιατρική φαρμακολογία, και έχω εξειδικευτεί στην Κλινική Φαρμακολογία.  Είμαι Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης, διδάσκοντας για 30 χρόνια τον τρόπο ορθής χρήσης των φαρμάκων και έχω προσφέρει τις υπηρεσίες μου στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, αλλά και στην Εθνική Επιτροπή Αξιολόγησης και αποζημίωσης Φαρμακευτικών Προϊόντων Ανθρώπινης Χρήσηςκαι στο Ευρωπαϊκό δίκτυο των Οργανισμών Αξιολόγησης Τεχνολογιών υγείας.

Όπως, λοιπόν, ο κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί, είμαι ένας από τους πλέον εξειδικευμένους στην Ευρώπη, στο τι ακριβώς είναι τα φαρμακευτικά προϊόντα, πως τεκμηριώνεται η  δραστικότητα και ηασφάλειά τους, αλλά και πως θα πρέπει να χρησιμοποιεί και να αποζημιώνει η χώρα μας τα προϊόντα αυτά.

 Το πρόβλημα λοιπόν,και αυτό που επίμονα δηλώνω, είναι ότι πρέπει να ακολουθούνται ευλαβικώς όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες, που αφορούν στην αδειοδότηση των φαρμακευτικών προϊόντων, και φυσικά, και των εμβολίων.  Οι διαδικασίες περιλαμβάνουν προκλινικές έρευνες, κλινικές έρευνες, ρυθμιστικές απαιτήσεις και φυσικά συγκεκριμένες διαδικασίες που αφορούν στην φαρμακοεπαγρύπνηση. 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση και με τη δικαιολογία του κατεπείγοντος έγιναν σοβαρές παραβιάσεις, και των ερευνητικών και των εγκριτικών διαδικασιών, χωρίς την απαραίτητη συναίνεση του επιστημονικού κόσμου.  Και όταν λέμε επιστημονικό κόσμο, δεν εννοούμε τον κάθε γιατρό, φαρμακοποιό, βιολόγο κλπ, ούτε καν ακαδημαϊκούς με μεγάλη κλινική και ερευνητική εμπειρία, αλλά τα άτομα που γνωρίζουν τις διαδικασίες και έχουν τη γνώση και δεοντολογική βάση να αντιλαμβάνονται τα προβλήματα.

Εγώ λοιπόν, ως επαγγελματίας του φαρμάκου, φυσικά επιθυμώ τα καλύτερα φαρμακευτικά προϊόντα να φθάνουν με τον πλέον αξιόπιστο τρόπο στον πολίτη της χώρας μας.  Επίσης ως ειδικός ιατρός οφείλω να φροντίζω το καλύτερο για την υγεία ή/και τη διαχείριση της νόσου, ακολουθώντας όλες της αρχές της ορθής ιατρικής πρακτικής, όπως αυτές περιγράφονται στα συγγράμματα αναφοράς, αλλά και την ιατρική νομοθεσία, δεοντολογία και ιατρική ηθική. Σε αυτά περιλαμβάνετε η ορθή ενημέρωση του πολίτη, η απόλυτη συναίνεσή του, για κάθε ιατρική πράξη, η εξασφάλιση όλων των αναγκαίων μέτρων για την πλέον τεκμηριωμένη αντιμετώπιση της κατάστασής του.

Απόλυτη συνέπεια των παραπάνω είναι ότι εγώ δεν μπορεί να χαρακτηριστώ ως αντιεμβολιαστής ή οτιδήποτε σχετικό, διότι είναι μομφή στην προσωπικότητα και την επιστημονική μου υπόσταση. Επίσης είμαι υποχρεωμένος να μελετώ συνεχώς την πορεία ενός φαρμακευτικού προϊόντος, ώστε να καταγράφεται συνεχώς η αποτελεσματικότητα και η ασφάλειά του. Οφείλω λοιπόν να μαθαίνω, να αναλύω και να παρουσιάζω τα δεδομένα με τον πλέον αντικειμενικό τρόπο, χωρίς να λαμβάνω υπόψιν μου τη θέληση της κάθε ηγεσίας, το συμφέρον του κάθε ομίλου ή την άποψη του κάθε δημοσιογράφου ή άσχετου «ειδικού».  Οφείλω να παρουσιάζω αυτά που γνωρίζω με ειλικρίνεια και δίνω λόγο μόνο στη συνείδησή μου. Αν σφάλω ή παραβιάζω νόμους ή δεοντολογίες, θα πρέπει να τιμωρηθώ, με κάθε αυστηρότητα, εφόσον βέβαια αποδειχθεί ότι οι ενέργειές μου είναι πράγματι αντίθετες με τις αρχές και τις αξίες της τέχνης μου. Αυτό βέβαια δεν γίνεται και αυτός είναι ο λόγος, της προσπάθειας «δολοφονίας χαρακτήρα» στον οποίο επιδίδονται διάφορα άτομα ή ομάδες, ενώ θα μπορούσαν να επιλέξουν την άμεση, δημόσια διαλεκτική αντιπαράθεση με ίσους όρους.

2) Από την αρχή́ της πανδημίας και μετά απο μια επίπονη-ανθέλετε-διαδικασία του lockdown, μας έλεγαν το γνωστό σλόγκαν «Μένουμε σπίτι, τηρούμε τα μέτρα για να πάρουμε πίσω την ζωή μας». Κάτι το οποίο τελικά δεν έγινε ποτέ. Η ανόδικη αύξηση κρουσμάτων σε συνδυασμό με τις νοσηλείες έφερε το σύστημα υγείας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο στα όρια του. Μέχρι που ανακοινώθηκαν τα εμβόλια απο τις γνωστές εταιρείες. Τα εμβόλια αρχικά πήραν έγκριση λόγω έκτακτης ανάγκης. Το γεγονός αυτό, έκανε τον κόσμο να αμφισβητεί την ίδια την επιστημονική κοινότητα, αφού μέχρι και ο ιατρικός κόσμος διχάστηκε, ίσως για πρώτη φορά στα ιατρικά δρώμενα. Πως το σχολιάζεται αυτό;

Η πολιτεία βρέθηκε τελείως απροετοίμαστη μπροστά σε μια βιολογική απειλή που δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει με το γνωστό τρόπο των τελευταίων ετών. Δεν υπήρχε οργάνωση, δεν υπήρχαν ειδικοί, δεν υπήρχαν υπηρεσίες, δεν υπήρχαν δομές.  Αντί λοιπόν να αναζητήσουν ανάλογους ειδικούς, έγινε μια επιτροπή «εκ των ενόντων», όπως πάντα, με κριτήρια τελείως υποκειμενικά. Η επιτροπή αυτή προέβη σε σωρεία δράσεων, παρακάμπτοντας τους θεσμικούς φορείς, τους οποίους, το κομματικό κράτος, παραδοσιακά δεν εμπιστεύεται.

Στην ουσία λοιπόν δεν υπήρξε διχασμός ούτε διαφωνία μεταξύ των πραγματικά ειδικών και κατ’ ουσία επιστημόνων. 

Κάποιοι «ημέτεροι», με τελείως αντιεπιστημονικό τρόπο ανέλαβαν να αποτελέσουν το άλλοθι της εκτελεστικής εξουσίας, δικαιολογώντας κάθε άκριτη δράση και κάθε αντιεπιστημονική πολιτική παρέμβαση.  Να θυμηθούμε τις αντιφάσεις μάσκες/όχι μάσκες, περιορισμοί στο κατάστρωμα/ όχι στο μετρό, επικίνδυνο το τεστ/απαραίτητο το τεστ, άχρηστα και ακριβά τα αντισώματα/μεγάλη επιτυχία η προμήθεια αντισωμάτων κλπ.  Από την άλλη μεριά, όταν κάποιος επιστήμονας τοποθετείτο στο ορθό, αυτός ήταν Αρνητής του ιού!!!, αρνητής των μέτρων!!! Επικίνδυνος ταραξίας!!! Αντιεμβολιαςτής!!! Ψεκασμένος!!! Αντιεπιστημονικός!!! Κλπ.  Αν τώρα τύχαινε να είναι απολύτως ειδικός και εξέφραζε την νόμιμη θέση που περιέγραφαν δημοσίως οι ρυθμιστικοί θεσμικοί φορείς, έφθανε και να διωχθεί για το αυτονόητο, ενώ απαξιωνόταν και απαξιώνεται από όλους τους ημιμαθείς και άσχετους υπηρέτες του συστήματος.

Με τον τρόπο αυτόν το επίσημο αφήγημα ήταν πάντα το σωστό, αφού πάντα σε κάποιον άλλον φόρτωναν τα ίδια τους τα λάθη και τις παλινωδίες.

Τα μέτρα που θα έπρεπε να πάρουν ήταν απλά και σίγουρα. Πρωτοβάθμια φροντίδα για τον ασθενή, περιορισμός των ευπαθών και υπηρεσίες κατ’ οίκον αντιμετώπισης των κρουσμάτων.  Το lockdownθα είχε νόημα, αν στον χρόνο που κερδιζόταν, έχτιζαν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας που τόσο χρειάζεται η χώρα μας, ενώ συγχρόνως έκαναν τις απαραίτητες εκτιμήσεις για την ορθότερη θεραπευτική παρέμβαση και ορθή αξιολόγηση των τεχνολογιών υγείας που προσφέρονταν.

Η πολιτεία αντί για πρωτοβάθμια, βάφτισε κοινούς θαλάμους κλινικών, ΜΕΘ, μετέφερε αγροτικούς ιατρούς σε τριτοβάθμιες δομές και γενικώς έκανε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έπρεπε να γίνουν.

Η καταστροφή ήταν αναμενόμενη και τίποτε δεν ήταν δυνατόν να την αναστείλει. Σήμερα έχουμε το θλιβερό προνόμιο να είμαστε στις χειρότερες θέσεις, όσον αφορά στη διαχείριση της πανδημίας, και αναφορικώς με τους θανάτους, και την οικονομική επίπτωση, αλλά και την αντιδημοκρατική συμπεριφορά και απαξίωση του πολίτη και του πολιτικού συστήματος.

3) Εδώ́ και τρία χρόνια σχεδόν, γίνεται ένας ψυχολογικός πόλεμος. Οικογένειες καταστράφηκαν, φιλίες χάθηκαν ελέω διαφορετικών απόψεων. Οι τελευταίες ανακοινώσεις Μητσοτάκη περι υποχρεωτικού εμβολιασμού για τους 65 και άνω στην χώρα που…γέννησε την Δημοκρατία, το πρόστιμο των 100 ευρώ αλλά και η αναστολή των ανεμβολίαστων υγειονομικών, προσωπικά μου θυμίζει καθεστώς δικτατορίας. Ως υγειονομικός αλλά και ως πολίτης, πως κρίνετε την πολιτική διαχείρηση της κατάστασης στην χώρα σας; Η Ελλάδα δοκιμάζεται εδώ και χρόνια με την οικονομική κρίση, οι μισθοί να είναι χώμα, και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να επιμένει να σφίγγει και άλλο τον κλοιό́ γύρω από τους ανεμβολίαστους, οι οποίοι ελέγχονται κάθε 48 με 72 ώρες πλέον. Η δική μου ταπεινή άποψη είναι την πως έχασαν κάπου το παιχνίδι…Στην Κύπρο για παράδειγμα μπορείς να εργαστείς με αρνητικό τεστ αλλά δεν μπορείς να πας σε κινηματογράφους, θέατρα, και χώρους εστίασης. Όλα αυτά τα μέτρα δεν τα βρίσκεται λίγο αλλοπρόσαλλα;

Τα μέτρα είναι απολύτως αλλοπρόσαλλα και αναποτελεσματικά.  Κανένας δεν μπορεί να προβεί σε ιατρική πράξη, χωρίς τη συναίνεση του ασθενούς. Αυτό αποτελεί βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας από τον Ιπποκράτη. Η νομοθεσία έγινε στη δική της Νυρεμβέργης και κυρώθηκε με την διακήρυξη του Ελσίνκι και τη σύμβαση του Οβιέδο.  Όχι μόνο δεν πρέπει να υπάρχει υποχρεωτικότητα, αλλά σήμερα υπάρχει άμεση απειλή και εκβιασμός. Αυτή δεν είναι καθόλου σοβαρήπροσέγγιση και δυστυχώς το σύνολο του πολιτικού κόσμου τα επικροτεί, ποντάροντας στην καλλιέργεια του φόβου του πολίτη.  Με τον τρόπο αυτό καταργείται το αυτεξούσιο του ανθρώπου και γίνεται μεταστροφή του πολίτη σε υπήκοο.  Υπάρχει σύγχυση, με αποτέλεσμα να αδυνατεί ο καθένας να πάρει σωστή απόφαση για τον εαυτό του (περιορισμός της ελευθερίας) και υπάρχει πλέον οπαδική αντίληψη και μια εγκατάσταση μανιχαϊσμού (διϊσμός – καλό/κακό), όπου ηθικοποιείται το εμβόλιο και προκαλεί διάκριση των καλών από τους άλλους τους κακούς.  Αυτή η βαθιά κοινωνική διαταραχή είναι το σημαντικότερο πρόβλημα, που διχάζει τους ανθρώπους, σε όλα τα επίπεδα, και προκαλεί την τρομακτική αποπροσωποποίηση του ανθρώπου και τελικώς την μεταστροφή του σε αντικείμενο (RES), χωρίς αυτεξούσιο, ελεύθερη βούληση και τελικώς ανθρώπινη υπόσταση. Είναι το όνειρο της κάθε ηγεμονικής τάσης της εξουσίας. Το κακό δε εκφράζεται και με την «πιστοποίηση» των υπάκουων, άρα καλών που τους προσφέρονται κάποιες ανέσεις που ονομάζονται ελευθερίες, ενώ στην ουσία τους έχει στερηθεί ακόμη και η εξουσία στο σώμα τους, κάτι αυτονόητο για τον πολιτισμό μας.

4)Να περάσουμε στο κομμάτι του εμβολιασμού. Κ. Κουβέλα, μετά την ανακοίνωση των εμβολίων, στην Κύπρο, η οποία θα έλεγε κανείς πως αντιγράφει όχι πλήρως, αλλά κατά πολύ την Ελλάδα όσον αφορά τα μέτρα που πάιρνονται για αναχαίτηση της πανδημίας, αν υποθέσουμε πως σε ένα πληθυσμό του ενός εκατομμυρίου περίπου, που έχει η Κύπρος, το ποσοστό εμβολιασμού και με τις δύο δόσεις αγγίζει το 80%, και αν βάλουμε και ένα ποσοστό που νόσησε της τάξης του 20%, τότε θα έπρεπε η συζήτηση για το «τείχος ανοσίας» να έχει ήδη λήξει. Παρόλα αυτά προστίθεται τώρα η τρίτη δόση, η οποία κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως καλύπτει και την μετάλλαξη Όμικρον, ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Τελικά κ Κουβέλα, Πως λειτουργούν τα εμβόλια, και γιατί μας έταζαν πως με τις δύο δόσεις θα κτίσουμε τοίχος ανοσίας και θα μπορέσουμε να επιστρεψουμε στην κανονικότητα; Αυτό θα μπορούσε να κινήσει υποψίες ως προς την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Το τοίχος ανοσίας είναι ανοησία, για την φύση των κορωνοϊών.  Ξέρουμε καλά ότι κάποιος μπορεί να νοσεί και να επανανοσεί, ενώ ο εμβολιασμένος μπορεί και να κολήσει και να μεταδώσει.  Επομένως ο εμβολιασμός λαμβάνει χώρα, μόνο για την ατομική και όχι τη συλλογική προστασία. Το τοίχος ανοσίας, έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει, από τη στιγμή που σήμερα, με το μεγαλύτερο ποσοστό εμβολιασμένων και ένα μεγάλο ποσοστό  με φυσική ανοσία, όπου το σύνολο προσεγγίζει στο 100% του πληθυσμού και τα κρούσματα καλπάζουν, ενώ οι εντατικές βρίθουν και οι θάνατοι περισσεύουν.  Η θρησκευτική προσήλωση στον εμβολιασμό είναι λάθος, η υποχρεωτικότητα είναι κάκιστη επιλογή και φυσικά δεν έγιναν προσπάθειες δημιουργίας πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ούτε προμήθειας των σωτήριων θεραπευτικών αντισωμάτων.  Οι δικαιολογία του υψηλού κόστους είναι γελοία, από τη στιγμή που τα θεραπευτικά πρωτόκολλα περιλαμβάνουν, ως ρουτίνα, φάρμακα με υπερδιπλάσια αξία από αυτήν των αντισωμάτων.

Λύσεις υπάρχουν, είναι όμως όλοι τόσο «τυφλωμένοι» που δεν μπορούν να τις δούν.

5)Η Κύπρος είναι απο τις πρώτες χώρες που ανακοίνωσε τον εμβολιασμό παιδιών από τις ηλικίες 5-11, γεγονός που έφερε την έντονη αντίδραση των γονέων. Πως θα χαρακτηρίζατε εσείς ως επιστήμονας την απόφαση αυτή; Δεν είναι κάπως βιαστική; Και δεν είναι μόνο αυτό που προβληματίζει τον κόσμο. Συνάδελφοι σας και μέλη της επιδημιολογικής ομάδας της Κύπρου, έβγαιναν σε τηλεοπτικά πάνελ και δήλωναν πως το AstraZeneca προστατεύει 100% απο νοσηλεία και βέβαιο θάνατο, μέχρι που ανακοινώθηκε ο πρώτος θάνατος γυναίκας στην Κύπρο αποθρομβοεμβολικό επεισόδιο μετά την χορήγηση του συγκεκριμένου σκευάσματος. Μέχρι που τελικά 18 χώρες της Ε.Ε το απέσυραν λόγω σοβαρών παρενεργειών που καταγράφηκαν…

Ο εμβολιασμός πρέπει να γίνεται με βασικό κριτήριο την ασφάλεια, διότι απευθύνεται σε υγιή πληθυσμό.  Τα εμβόλια έχουν λάβει προσωρινή άδεια με την διαδικασία του επείγοντος (emergency use only), και για συγκεκριμένα άτομα (conditional approval).  Τα παιδιά δεν κινδυνεύουν από τον SARS-COV2 και δεν χρειάζεται να εμβολιαστούν, ούτως ή άλλως.  Το εμβόλιο θα πάρει (αν προκύψει), άδεια κυκλοφοριας για παιδιά, όταν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, το καλοκαίρι του 2023.  Νωρίτερα δεν υπάρχει νομικό, δεοντολογικό και ηθικό έρεισμα εμβολιασμού τους.  Για την υποχρεωτικότητα δε, δεν μπορεί να γίνει κουβέντα, διότι από μόνη της είναι παράνομη, αντιδεοντολογική και βαθύτατα ανήθικη. Ακόμη και η δικαιολογία εμβολιασμού για την προστασία των ηλικιωμένων, δεν ισχύει, από τη στιγμή που επίσημα, ο εμβολιασμένος, νοσεί, μεταδίδει και μπορεί και να καταλήξει.

Το παράδειγμα της ΑstraZenecaείναι εξαιρετικό και δείχνει τη βιασύνη που χαρακτηρίζει τους θιασώτες του αφηγήματος. Αντί λοιπόν να τους προβληματίσει και έτσι γίνουν προσεκτικότεροι, τους έκανε περισσότερο εμμονικούς στον ρόλο τους. Βασικό στοιχείο της άρνησης είναι η πλημμελής ενημέρωση για φαρμακοεπαγρύπνηση, όπου υπάρχουν ακόμη και διώξεις, αν κάποιος τολμήσει να θίξει την ιερή αγελάδα του καθεστώτος.

6)Τελικά κ. Κουβέλα πότε πιστεύετε πως θα ξεμπερδέψουμε με αυτή την ιστορία και πως θα επέλθει το τέλος της πανδημίας;

Πιστεύω πως με τα θεραπευτικά αντισώματα και την εξέλιξη της μετάλλαξης Ο, η νόσος μπορεί να τελειώσει.  Πολύ όμως φοβάμαι ότι η καθεστωτική αντίληψη που έχει επικρατήσει δεν θα θελήσει να απεκδυθεί τις εξουσίες με τις οποίες περιβλήθηκε.  Πιστεύω βαθιά ότι η πολιτική κρίση που έλαβε χώρα, λόγω μιας μέτριας ίωσης, δεν θα περατωθεί με επιστημονικά μέτρα, αλλά μόνο με άσκηση πολιτικής.  Η έννοια του πολίτη, του συνειδητού δηλαδή ανθρώπου και όχι του υπηκόου ή καταναλωτή θα πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο, ώστε να υπάρξει και μια ουσιαστική πολιτική ανατροπή που θα βάλλει τα πράγματα στη θέση τους.