ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ: Ο 47χρονος Ηλίας έφτιαξε την τρώγλη που διέμενε ο Μιχάλης μέσα σε μια νύχτα

Tης Χριστιάνας Διονυσίου – αντ1

Το να προσφέρεις τη βοήθειά σου σε κάποιον που την έχει ανάγκη χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα, να κάνεις τον άλλον να χαμογελάει και να δίνεις αγάπη και ελπίδα σε αυτές τις τόσο δύσκολες μέρες, μοιάζει με θαύμα.  

Στην εποχή που ο κορωνοϊός πέφτει σαν σκιά και σκοτεινιάζει τις ζωές μας, με επιπτώσεις ψυχολογικές, κοινωνικές, οικονομικές και οι οποίες κοντεύουν να μας διαλύσουν, εσύ μιλάς για αγάπη, συγχώρεση, προσφορά και αλληλεγγύη, τότε γεμίζεις με Φως και ελπίδα ολόκληρο τον πλανήτη. 

Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο σε εκείνον που προχθές φρόντισε να αλλάξει τη ζωή ενός συνανθρώπου μας.

 Πρόκειται για έναν Κύπριο επιχειρηματία από το Παραλίμνι, που προχθές φρόντισε να αλλάξει τη ζωή ενός συνανθρώπου μας. Ενός ανθρώπου που έχασε κάθε δύναμη, κάθε ελπίδα. Έκανε μεγάλα λάθη και που όμως μετάνιωσε, ζήτησε συγνώμη σε αυτούς που πλήγωσε και από την κοινωνία μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, του 47χρονου Μιχάλη Φιλίππου από το Παραλίμνι. Ο Μιχάλης έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και είναι εθισμένος στο αλκοόλ. Αισθάνεται κοινωνικά αποκλεισμένος και την ιστορία του φιλοξένησε προχθές, Σάββατο, η ιστοσελίδα μας. 

Σε σένα που μας θύμησες τι σημαίνει «ανθρωπιά»

Σε σένα λοιπόν, που έτρεξες να βοηθήσεις. Άφησες τη δουλειά σου, την οικογένειά σου, και μέσα σε μία μόνο μέρα, μετέτρεψες την τρώγλη που ζούσε σε σπίτι και μάλιστα με δικά σου έξοδα και κόπο. Του πήρες καινούργιο κρεβάτι, τραπέζι, καρέκλες, του φτιάχνεις μπάνιο. Του πήγες φαγητό και καθαρά ρούχα, του βρήκες δουλειά, τον έκανες να χαμογελάσει, να ελπίζει, να θέλει να ζήσει. 

Σήμερα γράφω για σένα

Γιατί ανταποκρίθηκες σε μια έκκληση για βοήθεια. Για αλληλεγγύη. Για να πάρει μια ανάσα ένας άνθρωπος που ζούσε μέσα στην εξαθλίωση. Έδειξες το μεγαλείο σου για άλλη μια φορά, χωρίς φανφάρες, χωρίς ονόματα, χωρίς: «Σιγά, δεν έκανα τίποτα» αλλά με περισσή ανιδιοτέλεια και άλλη τόση αξιοπρέπεια. Χωρίς προσδοκία για ανταπόδοση αλλά με αγάπη.
Και, ναι, με την ανθρωπιά σου.

Σήμερα γράφω για σένα

Γιατί δίδαξες με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Την πράξη. Σε είδα να προσφέρεις από την καρδιά σου ελπίδα, φροντίδα, ασφάλεια. Και μαζί με εμένα, σε είδαν και τα παιδιά σου.

Σήμερα γράφω για σένα

Τον Άγιο Βασίλη του Μιχάλη, που σήμερα μας δίδαξε ότι: πάντα υπάρχει η επιλογή να είμαστε ανθρώπινοι, να προκαλούμε χαρά, να συγχωρούμε, να παρέχουμε βοήθεια με όποιο τρόπο μπορούμε, να αγαπάμε, να προσφέρουμε ανιδιοτελώς, να είμαστε ευγνώμονες για όσα μας έχουν δοθεί.

Έτσι, υπάρχει ακόμα η ελπίδα να συνεχίσουμε τον αδιάκοπο αγώνα μας παρόλο το ”μαύρο” χρώμα που έχει συνεπάρει την καθημερινότητά μας.