Επιμέλεια: Mιχάλης Αντωνίου
Με μια συγκλονιστική ανάρτηση, στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, η κ. Κατερίνα Παντελίδου, θέλησε να μοιραστεί τα ευχάριστα νέα, μετά την περιπέτεια του συζύγου της με τον κορωνοιό.
Η κ. Παντελίδου, αναφέρθηκε πως ο σύζυγος της ήταν διασωληνωμένος, και η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη. Ωστόσο ο κ. Σίμος Σπαρτιάτης κατέφερε να βγει νικητής και η σύζυγος του με μια μακροσκελή ανάρτηση, αναφέρθηκε αναλυτικά για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα αισιοδοξίας, συνοδευόμενη απο μια σημερινή τους φωτογραφία και ευχαρίστησε τους ήρωες της πρώτης γραμμής.
Αυτούσια η ανάρτηση της κ. Παντελίδου.
Πριν από ένα μήνα ακριβώς, στις 12 Ιανουαρίου 2022, αργά το απόγευμα, ο γιατρός Θωμάς Παππάς, πνευμονολόγος στη ΜΑΦ του Νοσοκομείου Αμμοχώστου, μου τηλεφωνούσε για να μου ανακοινώσει ότι κρινόταν απαραίτητη η άμεση διασωλήνωση του συζύγου μου και η μεταφορά του στη ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας.”Έχε μου εμπιστοσύνη!” μου επαναλάμβανε με ηρεμία και πειθώ, ενώ εγώ προσπαθούσα να βρω τη δύναμη να πιστέψω την είδηση. “Έχε μου εμπιστοσύνη! Είμαι σίγουρος ότι θα τον σώσουμε!”Πάντα ένιωθα ότι προίκα μου είναι η αγάπη των ανθρώπων που με μεγάλωσαν και των ανθρώπων που εγώ μεγάλωσα στα χέρια μου. Οι τρεις γιοι μου, ο αδελφός μου κι οι γονείς μου έγιναν, αμέσως, φύλακες άγγελοί μου! Και γύρω μας απλώθηκε, σαν μια τεράστια αγκαλιά, η αγάπη και οι ευχές της ευρύτερης οικογένειάς μας, των φίλων και τόσων πολλών ανθρώπων που μας γνοιάστηκαν, που μας πλαισίωσαν με το ενδιαφέρον, τη φροντίδα, την αγάπη τους. Ξεχωριστή θέση κέρδισαν η προσωπική μας γιατρός Δρ Ειρήνη Καούλλα Γκάσα με την έγκαιρη καθοδήγησή της και ο παλιός μας μαθητής, σημερινός χειρουργός, Δρ Γιώργος Κόκκινος, που με την αφοσίωσή του ενεργούσε ως από μηχανής θεός για μας!Χάρη στους υπερήρωες που υπηρετούν με αυταπάρνηση σε ΟΛΕΣ τις θέσεις των ΜΕΘ και της ΜΑΦ, με την καθοδήγηση των διευθυντών Δρα Παλάζη και Δρα Χατζηχάννα, ο Σίμος μου, το δικό μου οξυγόνο, έγινε γρήγορα καλύτερα!Χθες πήρα εγώ τον γιατρό Παππά τηλέφωνο. Ήρεμος όπως εκείνο το απόγευμα και με την ίδια καθησυχαστική φωνή, κάλυψε την ευγνωμοσύνη των δικών μου λόγων κι ας είναι απέραντη αυτή!Σήμερα αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μια στιγμή από τη μέρα μας, ελπίζοντας να προσθέσω λίγη αισιοδοξία στη δική σας. Ταυτόχρονα, όμως, φέρνω στη σκέψη μου και τιμώ τη μνήμη όλων εκείνων των ανθρώπων που χάθηκαν τόσο άδικα από αυτόν τον ύπουλο και απρόβλεπτο ιό. Με τη δική τους άτυχη πορεία, έδωσαν στους γιατρούς μας γνώση και πολύτιμη εμπειρία να ενεργούν με τόση σοφία και αποτελεσματικότητα!Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι σημερινή και η ευγνωμοσύνη μας παντοτινή!Είναι Σπαρτιάτης τελικά ο Σίμος μου !!