Γεωργίου στο ecosmoscy: “Oι λόγοι που ψήφισα αποχή για το ψήφισμα καταδίκης της ρώσικης εισβολής στην Ουκρανία”

Ρεπορτάζ- Μιχάλης Αντωνίου

Για την απόφαση, να δώσει ψήφο αποχής, για το ψήφισμα καταδίκης της ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία, μίλησε στο ecosmoscy.news o Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ, Γιώργος Γεωργίου.

Κ. Γεωργίου, αποφασίσατε να ψηφίσετε αποχή, για το ψήφισμα καταδίκης στην Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Μάλιστα στην εκπομπή ΑΙΧΜΕΣ, κάνατε μια αναδρόμη θα έλεγε κανείς αναφερόμενος στην Συρία την Λιβυή κλπ, ενώ αναφερθήκατε και για τον νεοναζίστικό στρατό της Ουκρανίας. Μιλήσατε για μια Ε.Ε, η οποία δημιουργήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο,με σκοπο την αναύνταξή της Ειρήνης. Μπροστά μας εκτυλίσσεται μια ανθρώπινη τραγωδία και αναφερθήκατε στις επιπτώσεις των κυρώσεων. Βλέπουμε, την εισβολή του ρώσικου στρατού στην Ουκρανία, και οι κυρώσεις ήταν φύσικό -επακόλουθο να έχουν επιπτώσεις. Όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το δράμα που βιώνει αυτή την ώρα ο Ουκρανικός λαός.

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε για την στάση αποχής στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι και εγώ, και το Κόμμα μου, απερίφραστα καταδικάζουμε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου, καθώς και την αναγνώριση ανεξαρτησίας των περιοχών Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, η οποία συνιστά παραβίαση της αρχής της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας των κρατών.

Απαιτήσαμε τον άμεσο τερματισμό των εχθροπραξιών, την κατάπαυση του πυρός, την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από το ουκρανικό έδαφος και την διασφάλιση της ζωής, των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών της Ουκρανίας ανεξάρτητα από το χώρο όπου κατοικούν. Όλα τα πιο πάνω αποτελούν μέρος του κειμένου του ψηφίσματος το οποίο υπερψηφίσαμε μέσω σχετικών τροπολογιών.

Όμως την ίδια ώρα το ψήφισμα που είχαμε μπροστά μας προωθούσε την περαιτέρω στρατιωτική ενίσχυση της ΕΕ, την αύξηση των αμυντικών δαπανών, τη χρησιμοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας, την ενίσχυση του ευρωπαϊκού πυλώνα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Κάθε προηγούμενη εμπειρία υπογραμμίζει ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι φορέας ειρήνης και ότι η γενικευμένη χρήση των όπλων που προκρίνει το ψήφισμα αναπαράγει τον πόλεμο εις βάρος όλων των λαών. Το ψήφισμα επίσης ήταν ετεροβαρές σε ότι αφορά την επίρριψη ευθυνών για μη εφαρμογή των Συμφωνιών του Μινσκ επί εφταετίας, ενώ δεν γινόταν καμιά αναφορά για τη συνεχή προς ανατολάς διεύρυνση του ΝΑΤΟ παραβιάζοντας με αυτό τον τρόπο τις συνθήκες του ΟΑΣΕ για εξασφάλιση της ασφάλειας και σταθερότητας όλων των κρατών.

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, το ψήφισμα όχι μόνο υποβάθμιζε, με τον ποιο ακραίο τρόπο, τον ειρηνευτικό ρόλο που θα έπρεπε να διαδραματίσει η ΕΕ, ο διάλογος και η διπλωματία, αλλά, παράλληλα, υποδαύλιζε περαιτέρω την στρατιωτική κλιμάκωση. Η στάση αυτής της Ένωσης υπονομεύει τις ίδιες τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε – και συνεχίζει να οικοδομείται. Αναφέρομαι στην συμβολή της στην ειρήνη και την ασφάλεια και στη βιώσιμη ανάπτυξη της Γης. Στην αλληλεγγύη και τον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των λαών, στην εξάλειψη της φτώχειας και στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην αυστηρή τήρηση του διεθνούς δικαίου. Το είπαν ο Καγκελάριος Σολτς και o Πρόεδρος Μακρόν: «Χωρίς να είναι ασφαλής η Ρωσία δεν είναι ασφαλής ούτε η Ευρώπη».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχασε μια μοναδική ευκαιρία να υψώσει ανάστημα και να ζητήσει, να απαιτήσει, να δώσει χώρο στην Ειρήνη. Να απεξαρτηθεί από τα δεσμά του ΝΑΤΟ και τους πολέμους του και να υψώσει την φωνή της λογικής και της Ειρήνης. Τονίζω, ξανά, ότι καλώς η Ευρώπη πήρε τα μέτρα κατά της Ρωσίας, κακώς γίνονται αυτά που γίνονται από τους Ρώσους στην Ουκρανία αλλά, επιτέλους, ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και ας μην εφαρμόζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αναφέρομαι φυσικά στην Τουρκία. Σκεφτήκατε αν η Ευρώπη είχε την ίδια αποφασιστικότητα απέναντι στην Τουρκία όπως αυτή που επιδεικνύει απέναντι στην Ρωσία; Γιατί δεν το κάνει; Υπάρχουν κάποιοι λόγοι που διαφοροποιούν αυτή της την στάση; Τις τελευταίες μέρες ακούμε από ανώτατους αξιωματούχους της ΕΕ ότι η Τουρκία, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των τελευταίων εξελίξεων στην Ουκρανία και της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ, είναι στην σωστή θέση της Ιστορίας! Προφανώς σε αυτή την ιστορία δεν συγκαταλέγεται η Κύπρος, ένα κράτος μέλος της Ένωσης… Επιτέλους, ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και ας μην εφαρμόζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά…