«Σταματήστε να μιλάτε για μέτρα και χαλαρώσεις. Επιτέλους πρέπει να προσαρμόσουμε τη ζωή μας στα νέα, καθόλου ευχάριστα αλλά πραγματικά, δεδομένα. Πρέπει να αποδεκτούμε ότι ο ιός SARS-CoV-2 δεν πρόκειται να φύγει και όλοι μας επιβάλλεται να εξαλείψουμε κάθε υποψία στο κεφάλι μας ότι μπορούμε να εκριζώσουμε τη μετάδοσή του.»
Το μήνυμα του επικεφαλής της Συμβουλευτικής Επιστημονικής Επιτροπής για την πανδημία, Κωνσταντίνου Τσιούτη, σαφές. «Το βασικότερο, το οποίο πρέπει επιτέλους όλοι μας, επιστήμονες, Κυβέρνηση, κοινωνία, ΜΜΕ να καταλάβουμε είναι ότι αυτό το δίπτυχο, δεν μπορούμε να το ακολουθούμε άλλο. Δεν μας βοηθά να προχωρήσουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Έχουμε ένα και μοναδικό δεδομένο στις ζωές μας: Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον ιό. Είμαστε στον τρίτο χρόνο της πανδημίας. Επιτέλους ας προχωρήσουμε στην επόμενη φάση και στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια.»
«Ζούμε με τον ιό δεν σημαίνει, συνεχίζουμε αμέριμνοι και τον αγνοούμε. Το αν τελείωσε η πανδημία ή όχι νομίζω είναι κάτι που δεν υπάρχει καν λόγος να συζητάμε. Τους τελευταίους μήνες ακούσαμε πολλές υπεραισιόδοξες και επιπόλαιες δηλώσεις, οι οποιες μάλλον μας έχουν οδηγήσει αυτή τη στιγμή σε επικίνδυνα μονοπάτια, για να μην πω σε αδιέξοδο.
Και το λέω αυτό γιατί εξαιτίας των βιαστικών τοποθετήσεων και των πρόχειρων, αν όχι μπακαλίστικων υπολογισμών, πέρασε στον κόσμο, και δεν αναφέρομαι μόνο στην Κύπρο, η εντύπωση πως ως δια μαγείας θα βρεθούμε όλοι με την ανοσία που χρειαζόμαστε και ο ιός δεν θα βρίσκει έδαφος για να συνεχίσει να μας ταλαιπωρεί. Γεμίσαμε τόσο πολύ το μυαλό μας με αυτή την ιδέα που φτάσαμε στο σημείο να περάσουμε το πιο θανατηφόρο τρίμηνο στην πανδημία και να μην νοιαζόμαστε.Γιατί νομίζω ότι 300 θάνατοι σε τρεις μήνες, δεν είναι ένας αριθμός που μπορούμε να αγνοήσουμε για τα δεδομένα της Κύπρου, ως άνθρωπος και ως γιατρός δεν μπορώ να το δεκτώ, κι όμως το κάνουμε ως σύνολο δίνοντας στον εαυτό μας ψεύτικες δικαιολογίες. Εάν δεν καταλάβουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκομαστε, τότε θα συνεχίσουμε να επιρρίπτουμε ευθύνες ο ένας στον άλλο. Η Κυβέρνηση θα λέει, ακολουθεί τους επιστήμονες, οι επιστήμονες θα λένε εμείς συμβουλεύουμε, δεν αποφασίζουμε, η κοινωνία θα λέει: “εσείς μας ταλαιπωρείτε” ή “φταίνε οι εμβολιασμένοι ή οι ανεμβολίαστοι” και ο καθένας από εμάς θα συνεχίσει να ζει με την εντύπωση που αυτός επιλέγει, τη στιγμή που ο ιός θα συνεχίζει να τρυπώνει εκεί που δεν πρέπει και να σκοτώνει ανθρώπους ευάλωτους και ευπαθείς.»
Στόχοι μας πρέπει να είναι:
– Η σωστή παρακολούθηση και στήριξη του συστήματος υγείας.
– Η προστασία ευπαθών της κοινωνίας μας.
– Η εξασφάλιση ασφαλούς καθημερινότητας.
– Η προστασία της κοινωνικότητας και της οικονομίας.
– Ο σεβασμός στον άνθρωπο και στην ευαίσθητη παιδική ηλικία.
«Η επιστροφή στην “κανονικότητα” όπως κάποιοι επιμένουν να λένε, δεν θα είναι δυστυχώς εφικτή για μερικά ακόμα χρόνια. Άρα εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτα απ’ όλα να το αναγνωρίσουμε αυτό, να αναπροσαρμόσουμε όσο πρέπει τις αποφάσεις μας και όλοι μαζί τις ζωές μας. Για παράδειγμα πρέπει να εξετάσουμε την αναπροσαρμογή των πρακτικών μας, όπως η στρατηγική εργαστηριακών ελέγχων, η εφαρμογή και τα κριτήρια SafePass, η διαχείριση στενών επαφών και κρουσμάτων, τα μέτρα που αφορούν στα παιδιά», είπε και εξήγησε:
«Με τα δεδομένα των τελευταίων μηνών, οι εμβολιασμένοι και κολλούν και μεταδίδουν – μπορεί σε χαμηλότερο βαθμό αλλά δεν μπορούμε να το αγνοούμε πια. Το SafePass δεν εξασφαλίζει «covid-free» χώρους, με ελάχιστες εξαιρέσεις (κατηγορία υψηλής επικινδυνότητας και ακόμα κι εκεί, όχι πλήρως αφού υπάρχει διαφορά στο διάστημα του εργαστηριακού ελέγχου μεταξύ εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων), οι πρόνοιες για τεστ στις χαμηλότερης επικινδυνότητας κατηγορίες, περισσότερο εξυπηρετούν στο να εντοπίσουν έγκαιρα το θετικό/μεταδοτικό άτομο, αλλά όχι στο να προστατέψουν τον χώρο στον οποίον μπαίνουν τα άτομα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε χώρους όπου το ποσοστό των ανεμβολίαστων είναι χαμηλό (όπως π.χ. χώροι εργασίας, αφού το 90% των ενηλίκων είναι εμβολιασμένοι), και άρα το τεστ ανά 48ωρο όχι μόνο δεν προστατεύει, αλλά προκαλεί άσκοπη ταλαιπωρία στο 10% του ενήλικου πληθυσμού».
Δυστυχώς όμως, είπε, «εάν εγώ έρθω και εισηγηθώ μια νέα αναπροσαρμογή των προνοιών του SafePass ή των χώρων στους οποίους χρησιμοποιείται, όλοι θα έρθουν και θα πούν ότι εισηγούμαι χαλαρώσεις εν μέσω χιλιάδων κρουσμάτων καθημερινά και τη στιγμή που ο αριθμός των ασθενών στα νοσοκομεία έχει κάνει μεγάλο άλμα την τελευταία εβδομάδα. Κανένας δεν σκέφτεται ότι αυτές οι χιλίαδες κρούσματα έχουν εντοπιστεί τη στιγμή που εφαρμόζουμε μέτρα χωρίς αναλογικότητα, κανένας δεν θα σκεφτεί ότι δεν προχωρούμε σε «αλλοπρόσαλλες» κινήσεις τη στιγμή που τα νοσοκομεία αρχίσαν να γεμίζουν ξανά. Και το χειρότερο είναι πως ενώ εγώ κάνω εισηγήσεις με στόχο να αναπροσαρμοστεί η καθημερινότητα όλων μας και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα με ασφάλεια, εάν κανένας δεν τηρεί αυτά που εξακολουθούν να βρίσκονται σε ισχύ, εάν κανένας δεν θεωρεί ότι η μάσκα που φορά τον προστατεύει κι ότι πρέπει να τηρεί αποστάσεις στις συναναστροφές τους, τότε θα συνεχίσει να αυξάνεται η διασπορά, θα συνεχίσουμε να έχουμε ασθενείς και θανάτους και στο τέλος θα φταίω εγώ ή εμείς, που εισηγηθήκαμε αναπροσαρμογές επειδή στο μυαλό όλων μεταφράζονται ως χαλαρώσεις». Το ίδιο θα γίνει «και εάν αποφασιστεί μείωση του αριθμού των εξετάσεων που γίνονται σε σχολεία ή όπου αλλού εφαρμόζονται τέτοια προγράμματα και αυτό συμβαίνει επειδή δεν θέλουμε να αποδεκτούμε ότι η ζωή μας είναι πλέον διαφορετική και πρέπει να προσαρμοστούμε ανάλογα».
ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ
«Καθώς βρισκόμαστε στον τρίτο χρόνο της πανδημίας, όλοι ανεξαιρέτως έχουμε μάθει ποια είναι αυτά τα 3-4 βασικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε για να είμαστε ασφαλείς στις καθημερινές μας δραστηριότητες. Το αν θα θρηνίσουμε κι άλλους ανθρώπους ή όχι είναι στο χέρι όλων μας και λυπάμαι που το λέω τόσο ωμά. Κάποιοι λένε “θα συνεχίζουν να πεθαίνουν άνθρωποι”, η απάντηση είναι “εμείς ας κάνουμε ο καθένας ότι μπορεί για να πεθαίνουν οσο το δυνατό λιγότεροι”.»
Αναπροσαρμογή και αναθεώρηση πολιτικής
«Για να μπορέσουμε να πορευτούμε με ασφάλεια, πρέπει αυτή τη στιγμή, στην ουσία, να “ξηλώσουμε” τα πάντα και να το πάμε από την αρχή. Να δούμε τα δεδομένα που έχουμε αυτή τη στιγμή μπροστά μας, να χαράξουμε την πορεία μας, να προτείνουμε και να εφαρμόσουμε νέες πολιτικές, αρκεί να είμαστε όλοι έτοιμοι να κάνουμε αυτές τις αλλαγές. Και για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να αντικαταστήσουμε στο μυαλό μας το “μέτρα-χαλαρώσεις” με το “αναπροσαρμογή–προσαρμογή”.
Εάν πρέπει να καταργήσουμε κάποιες πρόνοιες του SafePass, να τις καταργήσουμε, εάν πρέπει να γίνουμε λίγο πιο αυστηροί στον τρόπο που συναθροιζόμαστε σε συγκεκριμένους χώρους ή εκδηλώσεις, να γίνουμε. Αυτή είναι η έννοια της αναπροσαρμογής. Να κάνουμε στοχευμένες κινήσεις, να εφαρμόζουμε στοχευμένα μέτρα, αλλά να τα εφαρμόζουμε όλοι πιστά. Όταν λέμε φοραμε τη μάσκα μας σε εσωτερικούς χώρους, να τη φοράμε, όταν λέμε κρατάμε αποστάσεις, να τις κρατάμε, όταν λέμε πως όταν θα πάμε σε μια εκδήλωση που θα δούμε πολύ κόσμο πρέπει να κάνουμε έστω ένα self-test, να το κάνουμε. Αυτό είναι το στοίχημα.»
Πηγή: philenews.com – Μαριλένα Παναγή
