Ρεπορτάζ: Μιχάλης Αντωνίου
Στο ecosmosy.news, μίλησε ο Καθηγητής Φαρμακολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, για την υπόθεση που συγκλονίζει το πανελλήνιο, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις για το γεγονός ότι βρέθηκε καθαρή κεταμίνη στο σώμα της Τζωρτζίνας, ενώ τόνισε την ανάγκη πρόληψης για ένα οργανωμένο τμήμα κλινικής φαρμακολογίας/τοξικολογίας, γιατί την επόμενη φορά όπως εξηγεί ένας νέος δολοφόνος θα χρησιμοποιήσει μια άλλη ουσία που έχει πληροφορηθεί, επομένως η πρόληψη είναι αναγκαία για να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα.
Πιο συγκεκριμένα ο Δρ. Κουβέλας αναφέρει: “Mεγάλη κουβέντα επικρατεί στην δημόσια σφάιρα για ένα φάρμακο, που είναι άγνωστο ακόμη και στους περισσότερους γιατρούς και φαρμακοποιούς. Και το όνομα αυτού Κεταμίνη. Τα ερωτήματα είναι πολλά και απασχολούν τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Τι είναι; Πως χρησιμοποιείται; Σε ποιες περιπτώσεις; Υπάρχει στα νοσοκομεία; Πωλείται σε φαρμακεία; Χορηγείται και σε ζώα; Πως την προμηθεύεται κανείς; Αν δεν πωλείται πως μπορεί να βρεθεί στα χέρια κάποιου ιδιώτη.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα δεδομένα. Η κεταμίνη είναι ένα παλιό και καλό φάρμακο που προκαλεί ύπνο και αναλγησία, χορηγούμενο ενδοφλεβίως. Στους ενήλικες το αποφεύγουμε διότι προκαλεί ψευδαισθήσεις, αλλά είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό και ασφαλές στα χειρουργεία των παιδιών. Είναι ένα φάρμακο, λοιπόν, που χρησιμοποιείται μόνο από αιναισθησιολόγους και επειδή είναι υπό έλεγχο (ναρκωτικό) βρίσκεται πάντα φυλαγμένο και με μεγάλο έλεγχο στα παιδιατρικά χειρουργία. Επιπλέον χρησιμοποιείται ευρέως και από κτηνιάτρους, σε επεμβάσεις σε μικρά και μεγάλα ζώα.
Σε εώτηση πως μπορεί κάποιος να έχει πρόσβαση σε τέτοιο φάρμακο, ο Δρ Κουβέλας απάντησε πως : “Η κεταμίνη, στη χώρα μας, η κεταμίνη για ανθρώπινη χρήση, διακινείται από το κράτος και δεν είναι εύκολο να την προμηθευτεί κάποιος. Αντιθέτως, η κεταμίνη για κτηνιατρική χρήση υπάρχει σε όλα τα κτηνιατρεία. Κάποιος μπορεί να την προμηθευτεί εύκολα από κτηνιατρείο, και σίγουρα, με πολλούς τρόπους μέσω του διαδικτύου, με κάποια βέβαια προσπάθεια.”
Φανερά φορτισμένος με το ζήτημα που απασχολεί το πανελλήνιο, ο καθηγητής Φαρμακολογίας, έθεσε και ένα σοβαρότατο θέμα: “Το βασικό όμως θέμα, που κανείς δεν θέτει, είναι το αν υπάρχει τρόπος να επιβιώσει κάποιος, αν διαγνωστεί γρήγορα η δηλητηρίαση, ή πάντα θα θρηνούμε αθώα θύματα και θα ψάχνουμε μετά τα αίτια και τους δρόμους. Αν λοιπόν υπάρχει οργανωμένο τμήμα κλινικής φαρμακολογίας/τοξικολογίας, η ανακάλυψη της τοξίνης γίνεται εύκολα και στη συνέχεια υπάρχουν ειδικές και γενικές παρεμβάσεις που, στην ουσία, μπορούν να μηδενίσουν τη θνητότητα των θυμάτων. Οι λόγοι υποστήριξης της πρόληψης είναι διότι αύριο, ένας νέος δολοφόνος, δεν θα χρησιμοποιείσει πάλι κεταμίνη, αλλά μια άλλη ουσία που θα πληροφορηθεί και θα προμηθευτεί. Επομένως δεν γίνεται η χώρα μας να τρέχει πίσω από την τυχαία ή προκλητή δηλητηρίαση. Πρέπει επιτέλους να προνοήσει να μη θρηνούμε κι άλλα αθώα θύματα.“
