Μιχάλης Αντωνίου
Σάλος και επικρίσεις επικράτησαν μετά την διαμαρτυρία έξω απο το Προεδρικό, όταν αιγοπροβατοτρόφοι, διαμαρτυρήθηκαν για την αδικία που έχουν υποστεί εδώ και χρόνια.
Με συνθήματα βιώνουμε την φτώχεια και την ανέχεια, οι αγοπροβατοτρόφοι διαμαρτυρήθηκαν για όλα αυτά που βιώνουν τόσα χρόνια, δηλαδή, την φτώχεια και την εξαθλίωση.
Οι αιγοπροβατοτρόφοι , εργάζονται σκληρά και αμοίβονται ελάχιστα, ενώ άλλοι κερδοσκοπούν εις βάρος τους, τρώγοντας με χρυσά κουτάλια.
Η οργή τους ξεχείλισε με αποτέλεσμα, μια μικρή μερίδα ατόμων να προβεί σε ακραιές αντιδράσεις όπως το χύσιμο του γάλατος και το κάψιμο του σανού έξω απο το Προεδρικό.
Οι επικρίσεις φυσικά που δέχθηκαν δεν ήταν λίγες. Κανείς δεν συμφωνεί, με ακραίες αντιδράσεις και ομολογουμένως πρέπει κανείς να καταδικάζει τέτοιες ενέργειες, αλλά είναι γνωστο ότι όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι το μυαλό θολώνει και αντιδρά. Είναι ίσως το ένστικτό της επιβίωσης.
Μπορεί κάποιοι ακόμη να μην βίωσαν την ακραία φτώχεια, όμως όπως δείχνουν τα πράγματα με μαθηματική ακρίβεια έκει θα οδηγηθούμε όλοι. Ένας απο τους διαμαρτυρόμενους πήγε με τα πόδια να παραδοθεί στο προεδρικό γιατί δεν είχε πετρέλαιο, λέγοντας χαρακτηρίστικά “Να πάω φυλακή για να τρωώ”.
Επομένως, αύριο στην θέση των αιγοπροβατοτρόφων, ίσως είναι άλλος κλάδος, ή απλώς να είναι ανθρώποι που δυστυχούν και η οργή τους οδηγεί σε ακραιές συμπεριφορές με την ελπίδα να κερδίσουν το αυτονόητο. Το δίκαιο τους.
Γιατί το ρητό λέει πως “Όποιος είναι έξω απο τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει”
