Μέτρο Λονδίνου σε γραμμή από αυτές που καλύπτουν τις πιο ασφαλείς περιοχές της πόλης. Φοράω yoga pants μετά από επίσκεψη στο γυμναστήριο κ φαρδιά μπλούζα που καλύπτει φόβους μέχρι τη μέση. Όχι ότι παίζει ρόλο αλλά πραγματικά το σώμα μου απέχει κατα πολύ από το χυμώδες σώμα που έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε ως κ το πιο σεξυ. Σε μια στάση μπαίνουν μέσα δυο Έλληνες φοιτητές.
Δεν καταλαβαίνουν ότι είμαι ελληνίδα (εύχομαι δλδ). Και αρχίζει ο ένας να μιλάει δυνατά στον φίλο του και να σχολιάζει το κολάν μου και το περιεχόμενο του με τις πιο χυδαίες εκφράσεις και καταλήγει με την φράση «φταίνε οι βιαστές σου λένε μετά». Δεν ένιωσα φόβο καθότι ήταν τόσο λιλιπούτειοι σωματικά αλλά ένιωσα οργή
α. Για την υπεροψία του να θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να μιλάνε τόσο χυδαία σε μια γυναίκα,
β. Για την υπεροψία τους να θεωρούν πως έχουν αξιολογήσει τόσο σωστά την εθνικότητα μου ώστε να νιώθουν ασφαλείς να μιλήσουν στα ελληνικά δυνατά δίπλα μου
γ. Για το ότι θα μ είχαν δημιουργήσει φόβο αν δεν ήταν κοντοί και αδύνατοι αλλά ψηλοί και πιο «δυνατοί» στην όψη μα πρωτίστως γιατί δεν τόλμησα να τους αντιμετωπίσω κ να τους πω απλά ένα «ντροπή σας» μην και με ακολουθήσουν σπίτι, μη και κουβαλάνε πάνω τους κανένα μαχαίρι μην κ τους προκαλέσω….επίσης αναρωτήθηκα αν μιλάνε έτσι σε μια γυναίκα μετά το γυμναστήριο και οκτώ ώρες δουλειάς με μαύρους κύκλους από την κούραση, τι θα έλεγαν αν έβλεπαν γυναίκα με μίνι κ τακούνια;
Σε κάθε περίπτωση χαίρομαι που πια παντού στο μέτρο του Λονδίνου υπάρχουν αφίσες που θυμίζουν ότι ακόμα κ το επίμονο staring is harassment. And guess what σε όσους λένε «αν συνεχίσουμε έτσι θα αναρωτιέστε γιατί είστε μόνες σας», οκ that’s fine αφήστε μας μόνες μας να βρουμε αυτούς που θελουμε. .
Πηγή: lifo.gr
