Πόσο μεγαλείο ψυχης μπορεί να χωρέσει στην καρδιά ενός ανρθώπου;

Ρεπορτάζ: Μιχάλης Αντωνίου

Η τραγωδία στα Τέμπη που συγκλόνισε την διεθνη κοινή γνώμη εκτός απο τεράστιο πόνο, έφερε μαζι τής και οργή.

Μια οργή που ήταν λίγο δύσκολο να συγκρατηθει απο όλους μας. Όλοι μας κάναμε εκτενή ρεπορτάζ, για το οτι πίσω απο αυτή την τραγωδία ευθυνεται ο ανθρώπινος παράγοντας.

Ξεσκονίσαμε, τα πάντα, βρίσκοντας μια σειρά απο λάθη και παραλείψεις χρόνων που οδήγησαν σε μια τραγωδία, ίσως απο τις χειρότερες που βίωσε ποτέ η Ελλάδα.

Και ξαφνικά, ακούς τον πατέρα του Κυπριανού, να λεέι: «Είναι δύσκολο για έναν γονιό να χάνει το παιδάκι του που το μεγάλωσε ώρα με την ώρα μέρα με την μέρα. Ο χειρότερος εφιάλτης της ζωής μου, γιατί έχω έξι παιδιά, ήταν να χάσω παιδί. Κι όμως τώρα το βιώνω. Κακία δεν μπορώ να ακούω αυτό το κυνηγητό που γίνεται. Είμαστε όλοι άνθρωποι, όλοι μπορεί να κάνουμε λάθη. Ας τους συγχωρήσουμε. Εγώ εκείνο βρήκα μέσα μου στήριγμα. Ότι βοηθάω και τον εαυτό μου και την ψυχή του Κυπριανού. Δεν μπορεί να σε παρηγορήσει άνθρωπος, ούτε τα φάρμακα, ούτε οι ψυχολόγοι, ούτε τα λόγια των ανθρώπων», είπε αρχικά.

«Θα συγχωρώ τους αιτίους για να παρηγορηθεί η ψυχή μου και η ψυχή αυτού που έχει φύγει. Όταν εκνευρίστηκα κάποια στιγμή για τα λάθη, ένιωσα μέσα μου ότι προδίδω τον Κυπριανό. Γιατί εάν εγώ τώρα είχα κάτι με τον γιο μου και έφυγε ‘έτσι ξαφνικά, δεν θα μπορούσα να ησυχάσω. Καλή Ανάσταση. Αυτό θα του έλεγα,. Αυτός ήταν πολύ ακριβής στη συνείδησή του. Δεν άφηνε στη συνείδησή του κρατούμενα ο Κυπριανός. Από μωρό ήταν έτσι. Ήταν πολύ καλό παιδί», πρόσθεσε.

Μήπως λέω, μήπως πρέπει να πνίξουμε αυτή την οργή και να πάρουμε μάθημα απο το μεγαλείο ψυχής του πατέρα του Κυπριανού; Και στο κάτω κάτω ποιοι είμαστε εμείς να απαιτούμε τιμωρία (που και εγώ έγραψα ΄ότι πρόκειται για έγκλημα και πρέπει να τιμωρηθούν οι υπαίτειοι ) ΄΄οταν ό ιδιος ο πατέρας του Κυπριανού λέει ότι “Θα συγχωρώ τους αιτίους για να παρηγορηθεί η ψυχή μου και η ψυχή αυτού που έχει φύγει. Όταν εκνευρίστηκα κάποια στιγμή για τα λάθη, ένιωσα μέσα μου ότι προδίδω τον Κυπριανό. Γιατί εάν εγώ τώρα είχα κάτι με τον γιο μου και έφυγε ‘έτσι ξαφνικά, δεν θα μπορούσα να ησυχάσω. Καλή Ανάσταση. Αυτό θα του έλεγα,. Αυτός ήταν πολύ ακριβής στη συνείδησή του. Δεν άφηνε στη συνείδησή του κρατούμενα ο Κυπριανός. Από μωρό ήταν έτσι. Ήταν πολύ καλό παιδί

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *