Στο ecosmoscy και τον δημοσιογράφο Γιώργο Παύλου, μίλησε η γνωστή ερμηνέυτρια Δέσποινα Ολυμπίου, σε μια αποκαλύπτική συνέντευκη, μιλώντας για όλα. Οι “χρυσές” εποχές στην Αθήνα, η ζωή στην Κύπρο και το μήνυμα που στέλνει.
Πως είναι η Δέσποινα σήμερα , και πως σε βρίσκουμε επαγγελματικά;
Αυτή την περίοδο της ζωής μου ζω στη Λεμεσό μετά από είκοσι οκτώ χρόνια μόνιμης διαμονής στην Αθήνα. Έχω την ευλογία να μεγαλώνω το παιδάκι μου στην ηρεμία και την ασφάλεια της Κύπρου. Τον περασμένο χειμώνα δούλεψα σε μια μουσική σκηνή δίπλα στον Γιώργο Θεοφάνους και φέτος το καλοκαίρι φτιάχνω ομάδες μουσικής και κάνουμε κάποιες συναυλίες επιλεκτικά.
Πως ήταν η Αθηνά την δεκαετία του 90 που ξεκίνησες εκεί και πως είναι σήμερα , τι σύγκριση θα έκανες στο επαγγελματικό κομμάτι;
Θυμάμαι πως τα λεγόμενα «σχήματα» στα μαγαζιά αποτελούνταν από τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις γνωστούς δισκογραφημένους τραγουδιστές κι εμείς , άλλοι πέντε ή έξι φερόμενοι τότε ως «μικροί» τραγουδιστές , πλαισιώναμε τους «μεγάλους». Ξεκινούσε η σεζόν Σεπτέμβρη και τελείωνε Πάσχα. Μετά συνέχιζε η σεζόν μετά το Πάσχα και τα χειμερινά σχήματα συνέχιζαν καλοκαιρινές περιοδείες. Δουλεύαμε εξαήμερα και πολλές φορές κάναμε διπλές και τριπλές παραστάσεις. Σιγά σιγά άλλαξαν τα πράγματα. Η μουσική έγινε μια μίξη από στυλ και προσωπικότητες. Άλλαξε το ωράριο. Μπήκαν νόμοι που συνεχώς παραβιάζονταν, έγινε της μόδας το ποπ , οι εταιρίες παραγωγής αντέγραφαν τα ξένα πρότυπα, ξεκίνησαν οι τραγουδιστές να κάνουν μόνοι τους προγράμματα, συνέχισαν οι περικοπές, οι μονομανίες, η λιτότητα στη σύνθεση ορχήστρας, ακόμα περισσότερες περικοπές στις ημέρες, τους μισθούς, την ασφάλιση και έγινε η νυχτερινή σεζόν από Παρασκευές και Σάββατα σε τρία – τέσσερα Σάββατα και βλέπουμε.. Το παλεύουμε όμως. Εξακολουθούν και υπάρχουν αξιόλογοι καλλιτέχνες με αντίστοιχα αξιόλογη πορεία και πιστεύω πως η δύναμη του να συνεχίζεις, βρίσκεται στην προσαρμοστικότητα, αλλά και στην επιμονή να μην παρεκκλίνεις από τους στόχους και τα όνειρά σου.
Πιστεύεις όταν μια καριέρα έχει την αρχή της, έχει και το τέλος της:
Όλα έχουν αρχή και τέλος . Τα τραγούδια όμως μένουν και εξακολουθούν να θυμίζουν στιγμές, να δημιουργούν αισθήματα, εξακολουθούν να λένε μια ιστορία. Καριέρα είναι η πορεία μέσα στα πράγματα, είτε μεγάλη, είτε μικρή.. όσο αντέχει κανείς να δίνεται , να παλεύει, να προσπαθεί.
. Η Αθηνά σου λείπει; Zεις μόνιμα στην Κύπρο πλέον στην πατρίδα σου, είναι καλύτερο για εσένα αυτό:
Η αλήθεια είναι πως τη γνωρίζω από την αρχή την Κύπρο. Κάνω εκδρομές στα μονοπάτια της φύσης, σε αρχαιολογικούς χώρους, χωριά και παραλίες. Επισκέπτομαι συγγενείς που είχα να τους δω χρόνια. Εδώ επίσης οι εξωτερικές δουλειές γίνονται γρηγορότερα και δεν έχω το άγχος που είχα στη μεγαλούπολη, σε σχέση με ότι έχει να κάνει με την ανατροφή και την ασφάλεια ενός παιδιού. Έφυγα από τη Λεμεσό λίγο μετά την φοίτηση μου στο Λύκειο, συνεπώς και δεν έζησα τον τόπο μου ως ενεργός πολίτης, αλλά συν τοις άλλοις άλλαξε πάρα πολύ η πόλη μου και προσπαθώ να συνηθίσω στα καινούρια δεδομένα. Στην Αθήνα μου λείπουν οι πολλές επιλογές και το σπίτι μου αλλά όπου υπάρχει αγάπη είναι καλύτερα.
Ποια είναι άμεσα σου σχεδία;
Τώρα ψάχνω ένα χώρο στη Λεμεσό για να φτιάξω αυτό που ονειρεύομαι μουσικά . Παράλληλα πρέπει να προχωρήσω στην επόμενη μου εγγραφή στο στούντιο πράγμα που έχω παραμελήσει αρκετά λόγο έλλειψης ελεύθερου χρόνου.
Θα θέλαμε να μας πεις λίγα λόγια για την εμπειρία σου στην Eurovision 2013…
Είναι μια γλυκόπικρη ανάμνηση. Πολύ ωραία εμπειρία για έναν καλλιτέχνη να βρεθεί στη σκηνή αυτού του θεσμού και συνιστώ σε όλους να μη σνομπάρουν καθόλου αυτό που λέγεται Eurovision, γιατί είναι ένα concept με βαθύ συμβολισμό, που μερικές φορές ναι μεν αγγίζει και την ακρότητα και τον εκκεντρισμό, αλλά αυτό οφείλεται στην ανάγκη όλων να ξεχωρίσουν μέσα στους πολλούς. Πάντα όμως ξεχωρίζουν τα καλά, τα ιδιαίτερα, τα ωραία, και μην ξεχνάτε πως είναι σημαντική έστω και η παρουσία. Εμείς τότε πήγαμε με πολύ αντίξοες συνθήκες. Το νησί μας είχε χτυπηθεί οικονομικά . Το Ρικ στηρίχτηκε πάνω μου για να φέρω εις πέρας μια δύσκολη αποστολή και τους ευχαριστώ για την απόλυτη εμπιστοσύνη και επιλογή. Όμως αυτός ο διαγωνισμός θέλει υποστήριξη. Θέλει παραγωγή ,με γνώση, οργάνωση, μηχανισμό και σίγουρα θέλει και χρήματα για να μπορέσεις να έχεις μια ωραία δυναμική ή αισθητή παρουσία. Θέλει δυστυχώς και συμμαχίες αλλά στην τελική πιστεύω πως κάτι ξεχωριστό, που αξίζει παραγματικά, θα το ψηφίσουν όλοι.
Εισαι πολύ αγαπητή στο κόσμο ,τι είναι αυτό που τους κερδίζεις;
Διατηρώ την ακεραιότητά μου, έχοντας τρόπο ζωής να κάνω το καλό χωρίς να με κοιτάνε. Νοιάζομαι για τους ανθρώπους, δεν εξαπάτησα κανέναν, και σίγουρα λέω αλήθειες όταν με ρωτάνε. Είμαι ειλικρινής και ευγενική γιατί έτσι θέλω να μου φέρονται κι εμένα. Ποτέ δεν το έπαιξα σπουδαία ή καλύτερη από οποιονδήποτε, γιατί πολύ απλά πιστεύω πως όλοι μας έχουμε κάτι ξεχωριστό.
Δυσκολίες στην ζωή όλοι οι άνθρωποι περνάμε στην ζωή τους, εσύ σαν Δέσποινα ποια δυσκολία της ζωής σε σημάδεψε περισσότερο;
Πολλές δυσκολίες και από πολύ νωρίς δυστυχώς. Αυτό μου στοίχισε την ενεμελειά και τον αυθορμητισμό μου αλλά ευτυχώς δε με έκανε μίζερο άνθρωπο. Ισα ίσα έγινα δυνατότερη , πιο έμπειρη, ικανή να χειρίζομαι τα δύσκολα που συμβαίνουν με ψυχραιμία και μεθοδικότητα. Υπήρξαν και στιγμές που ένιωσα απογοητευμένη και κουρασμένη, αλλά ευτυχώς είναι στη φύση μου να έχω πείσμα και να πιστεύω πως «άμα θες μπορείς» και με ορθολογισμό ακόμα και κυνισμό πολλές φορές συνεχίζω, γιατί δεν έχω άλλη παρά μόνο αυτή τη ζωή και αν θεωρούμαι έξυπνη, πρέπει να τη ζήσω όσο καλύτερα μπορώ.
Τι σε ανησυχεί περισσότερο για το μέλλον;
Για το όπως όλοι βλέπουμε το μέλλον είναι αβέβαιο και ο κόσμος τελευταία ταλανίζεται με πάρα πολλά προβλήματα. Όσο μεγαλώνεις αντιμετωπίζεις και προβλήματα που προκύπτουν, είτε υγείας , είτε οικονομικά, είτε τα συναισθηματικά που τα βάζω τελευταία αν και πολύ σημαντικά! Με ανησυχεί πολύ η περιβαλλοντική αλλαγή και συνεπώς η κλιματική αλλαγή, οι καταστροφές που έγιναν και γίνονται κάθε χρόνο, οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες, αφανίζονται χιλιάδες ζωές και δάση, και όλα αυτά συμβάλουν σε ένα σοβαρό πλήγμα του πλανήτη. Αναρωτιέμαι τι θα γίνει στο μέλλον, πως θα είναι η ζωή για το γιό μου και τα παιδιά του αν θελήσει να κάνει .. θυμάμαι όταν ήμουν μικρή που ανησυχούσαμε για την τρύπα του όζοντος.Τώρα ;
Ένα ενθαρρυντικό μήνυμα στο κόσμο από εσένα;
Ας είμαστε όλοι προσεκτικοί και υπεύθυνοι. Αν ο καθένας ξεχωριστά κάνει το σωστό θα αλλάξουν όλα σιγά σιγά προς το καλύτερο. Είδατε πόση δουλειά έκαναν οι εθελοντές στις πυρκαγίες της Αθήνας ; Είδατε πόσα χρήματα, τρόφιμα, ρούχα και φάρμακα μαζεύονται για τις ανάγκες των σεισμόπληκτων , των μεταναστών, των ανθρώπων που χτυπήθηκαν από μια καταστροφή κι έχασαν τα πάντα; Εάν κοιτάς μόνο το προσωπικό σου συμφέρον και γύρω σου ο τόπος καταστρέφεται θα καταστραφείς κι εσύ κάποια στιγμή μαζί του. Έχουμε γνώση, έχουμε ικανότητα , χρειαζόμαστε λιγότερη καχυποψία και περισσότερη πίστη και προσφορά. Όλα αυτά με αλληλεγγύη γίνεται η ζωή μας σίγουρα καλύτερη.
